Jak wysiewać rosiczki i muchołówki – instrukcja wysiewu

Jako, że rośliny owadożerne nie należą do najłatwiejszych w uprawie i wysiewie, postanowiłem napisać bardziej szczegółową instrukcję wysiewu muchołówki i rosiczki, aby rozwiać ewentualne wątpliwości w tym temacie i podzielić się moim doświadczeniem. Proces nie należy do skomplikowanych, ale z uwagi na wielkość nasion, można popełnić kilka błędów, które uniemożliwią kiełkowanie. Do dzieła zetem – instrukcja wysiewu muchołówek i rosiczek krok po kroku:

1. Pierwszym krokiem jest przygotowanie wszystkich materiałów potrzebnych do wysiewu. W moim przypadku są to: doniczka z podstawką, torf, nasiona, wykałaczka, spryskiwacz z wodą demineralizowaną, mikro-szklarenka.

Jeśli chodzi o doniczkę, preferowane są małe doniczki, kilkucentymetrowe, jeśli zamierzamy uprawiać w niej tylko jeden okaz. Jako, że wysiewam w swoich testach zwykle kilka/kilkanaście nasion i lubię, gdy rośliny rosną w nich gęsto, korzystam z okrągłych doniczek o średnicy i wysokości 12cm. Doniczka musi mieć otwory odprowadzające nadmiar wody, choć w moim przypadku służyć będą także podlewaniu.

Podłoże dla rosiczek i muchołówek musi być kwaśne i bez dodatków. Najlepszy jest czysty torf kwaśny (pH w zakresie 3,5-4,5) lub, chcąc uzyskać ciekawszy efekt wizualny, torf sphagnowy. Ważne, aby podłoże nie zawierało żadnych dodatków w postaci nawozów/ukorzeniaczy etc. Rosiczki i muchołówki w naturze żyją na podmokłych torfowiskach i nie tolerują w swoim podłożu zbyt wielu składników mineralnych. Do mojego torfu lubię dodać także szczyptę perlitu. Polepsza on aerację podłoża i utrudnia pojawianie się twardych, zbitych “bloków” torfu, w których trudniej o ukorzenianie.

Wykałaczka i spryskiwacz to podstawowe narzędzia przy wysiewie, z kolei mini-szklarnika jest opcjonalna, ale w moim przypadku niestety konieczna. Jako, że mam w domu dość dużo roślin, a latem okna są często otwarte, szansa na to, że stale wilgotne podłoże zaatakują ziemiórki jest duża. Dlatego od jakiegoś czasu rośliny owadożerne uprawiam pod osłoną. Ma to tą dodatkową zaletę, że podłoże nie wyparowuje zbyt szybko i nie muszę podlewać zbyt często. Oczywiście nie ma nic za darmo – gorsza wentylacja pod osłoną oznacza większą szansę na pojawienie się grzybów, dlatego kilka razy dziennie podnoszę wieczko szklarenki i daje roślinom pooddychać.

2. Mając przygotowane wszystkie materiały, przesypuję podłoże do doniczki. Robię to warstwami – wsypuję trochę torfu i nieco ubijam, wsypuję kolejną porcję i ponownie ubijam, i tak dalej, aż doniczka będzie pełna. Powierzchnia podłoża powinna być płaska i dość ubita (choć nie na “kamień”) – dzięki temu łatwiej będzie wysiać nasiona i zwięsza się szansa na to, że podlewanie przez podsiąkanie spenetruje całe podłoże. Opcjonalnie, na dno doniczki wkładam także kawałek agrowłókniny, aby uniknąć wydostawania się torfu przez otwory na jej dnie.

3. Gdy torf jest już w doniczce, do podstawki wlewam wodę demineralizowaną. Powierzchnię podłoża także spryskuję wodą demineralizowaną. Gdy podłoże “wypije” już dużą ilość wody, wyrównuję powierzchnię podłoża aby była ponownie płaska (jeśli jest taka potrzeba) i przechodzę do najważniejszego kroku. Nasiona, zarówno muchołówki i rosiczki, są bardzo małe i łatwo je zdmuchnąć, utopić, wypłukać lub w inny sposób zgubić. Dlatego ważne jest, aby podłoże było dostatecznie wilgotne przed wysiewem, aby nie było konieczności ponownego podlewania od góry po wysiewie.

4. Podłoże jest gotowe, pora zatem na sam wysiew. Zwilżam końcówkę wykałaczki wodą – w ten sposób nasiona łatwo dają się “przykleić” do wilgotnej końcówki i przenosić na podłoże. Poniżej zdjęcie nasiona rosiczki przylądkowej “przyklejonego” do wilgotnej wykałaczki. Gdy nasionko jest już na wykałaczce delikatnie przenoszę je na powierzchnię torfu i lekko dociskam. Wysiane nasiono musi mieć stałą styczność z wilgotnym podłożem, dlatego ważne jest, aby nasion po prostu nie wysypać na torf, ale także lekko docisnąć. Poniżej także filmik z tego jak wygląda cały zabieg w przypadku nasiona muchołówki.

Nasiono rosiczki przenoszone z wykorzystaniem wykałaczki

5. Gdy wszystkie nasiona są już wysiane, przykrywam moje doniczki osłoną i stawiam w jasne miejsce, do którego jednak nie dochodzi bezpośrednie światło słońca. Bezpośrednie słońce może wysuszyć wysiane nasiona i/lub zbyt szybko przesuszyć podłoże, dlatego należy go raczej unikać po wysiewie. Z drugiej strony nasiona nie wykiełkują także w zupełnej ciemności, dlatego nie można doniczki zanieść do piwnicy i liczyć, że za miesiąc zobaczymy kiełki. Dobrą opcją będzie parapet od północnej strony. Pomieszczenie, w którym kiełkować będą nasiona powinno mieć temperaturę przynajmniej 20 stopni Celsjusza, choć nieco wyższa – 25 stopni – będzie lepsza.

6. Po całym procesie pozostaje mi uzbroić się w cierpliwość. Codziennie sprawdzam czy podłoże nie przesycha. Jeśli przesycha, dolewam wody demineralizowanej do podstawki. Zwykle pierwsze kiełki pojawiają się po dwóch tygodniach, ale większość nasion kiełkuje po około 30 dniach. W tym czasie trzeba utrzymywać stałe warunki (wilgotność powietrza i podłoża, temperatura, światło) w doniczce i wokół niej.

Po powyższej lekturze proces wysiewu rosiczek i muchołówek może wydać się skomplikowany, ale sprowadza się do kilku prostych kroków i odpowiedniego przygotowania. Jeśli wszystko wykona się poprawnie, po około miesiącu w doniczkach powinien pojawić się taki widok:

Kiełki rosiczki

Kiełki muchołówki